W celu poszukiwania struktury wodonośnej, a następnie określenia optymalnej lokalizacji i parametrów studni (głębokości na jakiej znajduje się warstwa wodonośna oraz jej miąższości) wykorzystujemy poza analizą materiałów archiwalnych przede wszystkim metody geofizyczne:
Sondowania elektrooporowe
Nieinwazyjna metoda rozpoznania budowy i warunków hydrogeologicznych w otoczeniu punktu wykonania sondowania. Metoda opiera się na fakcie, że różne rodzaje gruntu i skał charakteryzują się innymi elektrycznymi oporami właściwymi. W porównaniu z wykonaniem badawczego otworu jest to metoda bardzo tania, a jednocześnie dająca zadowalające wyniki. Do interpretacji wyników prac terenowych stosujemy autorskie oprogramowanie (pakiet programów INCEL), którego jednym z autorów jest nasz pracownik.
Profilowanie elektrooporowe
Pomiary oporności pozornej mierzonej na powierzchni gruntu. Wyniki opracowane w formie kolorowej mapy z okonturowaniem perspektywicznych obszarów lub wydruku w różnych odcieniach szarości ilustrujących zmiany oporności do określonej głębokości lub map przedstawiających rozkład oporności pozornej w zależności od zwiększania zasięgu głębokościowego penetracji prądu.
Metoda tomografii elektrooporowej
Duża dokładność rozpoznania badanego ośrodka geologicznego oraz możliwy duży zasięg głębokości pozwalają na szeroki stosowania tej metody, m.in. umożliwia rozpoznanie zanieczyszczenia gruntu i wód podziemnych, ustalenia warunków gruntowo-wodnych, określenia budowy geologicznej, ustalenia zwierciadła wód gruntowych (strefy występowania warstw wodonośnych), ustalenie granic między wodami słodkimi i słonymi, określanie rejonów perspektywicznych do lokalizacji ujęć i lokalizacji otworów studziennych.
Bierz prysznic zamiast kąpieli! Zakręcaj wodę w trakcie namydlania a zaoszczędzisz do 50 litrów!
